กิโลเมตรที่ 7 เริ่มหมดให้เห็น

Q: วันนี้ไม่ยอมต้องไปให้ได้ เข้า 7 km เริ่มไม่ไหว มีเดินบ้างครับ พอคลายเหนื่อยก็ขยับต่อครับ ไปเรื่อยๆ

กิโลเมตรที่ 7 เป็นจุดที่ต้องใข้ความอดทน ทุกอย่างจะเริ่มหมด ร่างกายต้องการการ recovery
วิ่งใหม่ๆ กรดแลคติกจะท่วมและการกำจัดทำได้ยาก หรือ ทำได้ช้า อาการล้า ขาหนักจะดูเยอะ
ผ่านจุดนี้หลายๆรอบ การ recovery จะเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนมีความสามารถเปลี่ยนกรดแลคติก
เป็นพลังงานได้เลย

อาการดังกล่าวจะผ่านไปนานวันจะน้อยลงมาก ตอนนั้น10km จะง่านขึ้นเยอะ
จดจำอาการดังกล่าว และ ฝึกต่อๆไปจนร่างกายสามารถ recovery ได้ทันเป็นรอบๆ
ไปเรื่องๆจะสามารถวิ่ง 21km 42km ได้เลย จึงกล่าวได้ว่าการวิ่งระยะที่ยากที่สุดคือ
10kmแรกของนักวิ่งครับ

หลังจากนั้นวินัยการซ้อม และ ประสบการณ์ที่ผ่านมาจะสอนร่างกายให้เราทำซ้ำแบบเดิมๆได้อีกไม่ยาก
ผ่านจุดนี้หลายๆรอบ 10km จะง่ายขึ้นเยอะ จุดที่ว่านี้เป็นจุดเปลี่ยน หรือทางสามแพ่่ง คือ

1. ซ้อมแเท่าเดิมจะเป็นการวิ่งเพื่อสุขภาพที่แท้จริง 3 ครั้งต่อสัปดาห์
2. ซ้อมต่อไปก็จะก้าวไปสู่เส้นทางนักวิ่ง 10km 21km 42km ได้ไม่ยากกว่าที่ผ่านมา
   แต่ต้องใช้เวลาฝึกนานขึ้น
3. ยอมแพ้กับความทรมานแล้วก็กลับไปเริ่มต้นใหม่จนร่างกายพร้อม    หรือบางคนอาจล้มเลิกได้ง่ายถ้ามีอาการเจ็บร่วมด้วย เนื่องจากฐานไม่แน่น เค้าเรียกว่ากระดูกยังเบอร์ไม่ใหญ่พอ

เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ ผ่านตรงจุดนี้ให้ได้ การวิ่งจะสนุกขึ้นและจะเห็นแนวทางในการพัฒนาต่อๆไปได้แบบไม่สิ้นสุด สู้ๆนะ อีกนิดเดียว

จุด recovery อาการดังกล่าวจะมีให้เห็น ในระย 7โล 15โล 19โล(จุดนี้เข้มข้นมาก) 25โล
ต่อไปก็ จะเจอปีศาจประมาณ โลที่30-35 เรียกว่า Hit the Wall  (ลองหาภาพดูว่าเป็นยังไง)
หลังจากนั้น การ recovery จะทำงานตามความแข็งแรงของร่างกาย กล้ามเนื้อครับ
ผมจะมาเล่าให้ฟังต่อๆไป เรื่องการ recovery ครับ

การ recovery เป็นเทคนิกในการใช้ทั้งนักวิ่งสายแข่งขัน และ นักวิ่งระยะไกล ไว้ติดตามตอนต่อไปนะครับ

ส่วนนักวิ่งที่เพิ่งออกวิ่งระยะ 2-3 โลแรกจะมีอาการเหมือนเหนื่อยๆ นั้นไม่ใช่นะครับ
ถ้าเป็นระยะ 2-3โลแรกส่วนใหญ่เป็นอาการที่ร่างกายกำลังปรับระดับ HR และเปลี่ยนระบบการใช้พลังงาน
การวอร์มอัพช่วยให้อาการดังกล่าวลดลงได้เยอะ นักวิ่งหน้าใหม่บางคนทนกับ 3โลแรกไม่ได้เยอะครับ
เลยให้วอร์มอัพและยึดเหยียดเยอะเข้าไว้ก่อน เพื่อลดอาการดังกล่าวด้วย

@likerunner